Verschil op werk.

ik werk nu anderhalve maand op front office. Sinds eergisteren is er nog een stagiair bijgekomen. Een meisje uit Kameroen. Heel aardig meisje, praat de oren van mijn hoofd af, maar heeft een heel leuk gevoel voor humor. Nu er twee stagiaires zijn op front office zijn de tijden ook veranderd. Ik werkte eerst van 08:00 tot 12:00 en van 14:00 tot 18:00. Nu werk ik van 08:00 tot 16:30 om 12:00 heb ik een pauze van 30 minuten.

Nu met deze tijden gaan de dagen veel sneller. Heb ook steeds meer te doen. Vorige week had ik een hele drukke ochtend,veel westerse gasten hadden veel vragen. Voor het eerst op front office voelde ik me echt nuttig.

Samen met Carter (één van mijn managers) hielpen we een stel uit Amerika. De man sprak alleen Engels en de vrouw Engels en Chinees. Carte en ik vulde elkaar aan met informatie, het stel was enorm blij met de informatie en later op de dag vertelde ze me dat ze een hele leuke dag hadden gehad.

Ook sprak ik een man uit India. Hij kwam naar me toe en het eerste wat hij zei was 'Hey, you are the dutch girl right?' Wat bleek, die week daarvoor had ik heel lang met zijn oom gesproken. Hij had tegen zijn neefje gezegd dat je een heel leuk gesprek kon voeren met 'het Nederlandse meisje' Als enige kan ik hier echt gesprekken voeren in het Engels dus daar waren ze allebei enorm blij mee.

De gesprekken die ik heb met de westerse gasten en soms ook met de Chinese gasten zijn vaak enorm interessant. Ik hoor verhalen over hun thuis, hun reis, hun leven en avonturen. Sommige komen maandelijks terug en komen dan weer een praatje maken. Sommige Chinezen doen hun best om een gesprek te voeren wat vaak leid tot alleen maar lachen. Ook kom ik nog dagelijks Chinezen tegen die zo onder de indruk zijn dat ik blank ben. Er worden weer foto's genomen of ze blijven voor 5 minuten staren.

Eergisteren gebeurde er toch iets wereld vreemds. Ik liep door de draaideur naar binnen, terwijl ik dat deed liep een jongen keihard tegen me aan. Ik liep de trap op naar het restaurant. ik zag hem me volgen met zijn ogen. In het restaurant pakken Thirza en ik rustig ons eten, bij de broodrooster wachten we rustig op ons brood. We voelen iemand heel dicht achter ons staan, het is de zelfde jongen die eerder tegen me aanrende. Ik dacht dat hij een gast was en ook op het brood aan het wachten was, er lag er al één klaar dus ik zei dat hij wel voor mocht. Hij pakte snel het broodje en nam meteen een hap.Thirza en ik liepen snel naar onze tafel en gingen vervolgens ons drinken pakken. Weer staat die jongen om 10 cm achter ons. We voelen zijn adem in ons nek. Wanneer we naar onze tafel gaan, gaat hij twee tafels naast ons zitten. Staren en lachen. Een meisje van het restaurant loopt naar hem toe, omdat ze niet wist welke kamer hij had. Wat bleek hij was helemaal geen gast, hij was mij vanaf buiten gevold. hij zei tegen het meisje dat hij van Thirza en mij dat broodje mocht. Wij legde uit wat er aan de hand was. Sunny (Een collega) kwam vervolgens naar onze tafel en zei dat het misschien verstandiger was om naar een andere tafel te gaan. We stonden op en pakte onze borden en glazen. Ineens stond hij op en rende heel snel het restaurant uit. Heel typisch weer, beetje creepy hoor.

Op dat na heb ik verder nog niks spannends mee gemaakt op het werk. Het weer is hier al een week enorm slecht, dus we kunnen niet zo veel doen. Nog 42 dagen en dan is het alweer de dag dat mijn terug reis begint.